Kardelen Barış - Sen hiç Güvenmeden Yaşamayı Denedin mi?

Sen hiç Güvenmeden Yaşamayı Denedin mi?

Doğamıza aykırı. İteklenen bir güdü güvenmemek. Nasıl geldin dünyaya düşünsene. İçinden çıktığın doku bütünüyle temasın kesildiğinde nasıl ağladın ve hemen sakinleştin ona geri döndüğünde... Hayatta kalmayı öğrendiğimiz günlerde, elimizden tutulup yürütülürken ya da destekle suyun yüzeyinde kalırken  hep yüzümüz gülüyordu ta ki elimiz bırakılana kadar. Sonra sonra anladık aslında o ‘el bırakmaların’ bizi terketmek olmadığını ve temassız yaratabildiğimiz dünyamızda hep güven içinde kalacağımızı.


Zamanla yeni insanlar tanıdık, dünyamız genişledi. O kadar hızlı büyüdü ki o kalabalık, içeri kimleri aldığımızı bilemez olduk. Rahatsız hissettiğimizde dünyamızın samimiyetini sorguladık ve küçültmek istedik onu. Güvensizliğin hayatımıza girişi de bu noktada oldu. Yapmak istenenler ve destekler ters yönde gelişti. Yalnızlaştık. Güvensizleştik. Sorumlulukları paylaşamaz olduk. Hayatımız  zorlaştı. Mutsuzlaştık. İçimize döndük ve tekrar sorguladık. Aslında ‘güven’in o kadar da kırılgan bir duygu olmaması gerektiği sonucuna vardık. Yeni kurduğumuz güven ilişkilerimizi o kadar yüklü başlatmadık. Parça parça ekledik, alabildiğine sevgi... diyerek. Biraz daha dalgalanarak dengeye varacağız. O gün hayatta ideal tecrübeye vardığımız gün olacak. Bu süreçte hatırlamamız gereken güvensizlik duygusuyla yaşadığımız dönemin hayat kalitemizden götürdükleridir.

Hayat çok güzel. O güzelliğin hakkını vererek yaşamak lazım.